SÉANCE PLÉNIÈRE

La séance est ouverte à 15 h 02 et présidée par M. Patrick Dewael dans l'hémicycle du Parlement européen à Bruxelles.

De vergadering wordt geopend om 15.02 uur en voorgezeten door de heer Patrick Dewael in het halfrond van het Europees Parlement in Brussel.

Ce compte rendu a été réalisé en collaboration avec les services du Parlement européen, que nous remercions chaleureusement.

Dit verslag kwam tot stand in samenwerking met de diensten van het Europees Parlement, die wij hartelijk bedanken.

Le président: La séance est ouverte.

De vergadering is geopend.

Ministres du gouvernement fédéral présents lors de l’ouverture de la séance:

Aanwezig bij de opening van de vergadering zijn de ministers van de federale regering:

Alexander De Croo, Pierre-Yves Dermagne, Sophie Wilmès, Georges Gilkinet, Vincent Van Peteghem, Petra De Sutter, Vincent Van Quickenborne, Karine Lalieux, Ludivine Dedonder, Annelies Verlinden, Tinne Van der Straeten, Thomas Dermine, Eva De Bleeker.

01 Motion de confiance déposée par le premier ministre à l’issue de la déclaration du gouvernement

01 Motie van vertrouwen ingediend door de eerste minister na de verklaring van de regering

L'ordre du jour appelle le vote sur la motion de confiance déposée par le premier ministre à l’issue de la déclaration du gouvernement.

Aan de orde is de stemming over de motie van vertrouwen ingediend door de eerste minister na de verklaring van de regering.

Nous avons convenu d’accorder du temps supplémentaire pour les explications de vote. Le temps de parole pour les groupes de l’opposition est de dix minutes. Le temps de parole pour les groupes de la majorité et pour les groupes non-reconnus est de cinq minutes.

We zijn overeengekomen om verlengde stemverklaringen toe te staan. De spreektijd voor de oppositiefracties bedraagt tien minuten. Die voor de meerderheidsfracties en de niet-erkende fracties vijf minuten.

Ik zou u een tweede zaak willen meegeven: wij hebben ook afgesproken om het debat niet opnieuw te beginnen. Er zijn dus geen onderbrekingen toegelaten.

C'est une tradition pendant les déclarations de vote.

Let u ook goed op dat u geen namen van collega’s gebruikt, want dan zou men het woord kunnen vragen voor een persoonlijk feit. Ik wijs u maar op de mogelijkheden die er in het Reglement zijn, als men er gebruik van wil maken. Ik ben fractieleider geweest in de meerderheid en in de oppositie, dus ik ken een beetje de twee gesternten.

Het woord is aan de heer De Roover, voorzitter van de N-VA-fractie.

01.01 Peter De Roover (N-VA): Mijnheer de voorzitter, collega's, mijnheer de eerste minister, ministers en staatssecretarissen. Ik wil uit de rijke debatten van gisteren vijf puntjes halen.

Een eerste thema was dat van de nieuwe politieke cultuur. Premier, u hebt gezegd dat het een positief debat was zonder hoogoplopende schreeuwpartijen. Dat is natuurlijk een verschil met 2014, toen de PS meende schreeuwend, roepend en beledigend de sessies te moeten openen. Collega Laaouej heeft daar nog een wat afgebleekte versie van laten zien. U hebt kennis kunnen maken met onze manier van oppositie voeren. Die is heel anders: respectvol, overtuigd en gericht op inhoud. Maar er was nog een verschil met 2014. Bij het aantreden van de regering van de Zweedse coalitie hebben wij twee dagen lang, 27 uur lang, gedebatteerd. Van de 18 regeringsleden zijn er 16 aan het woord geweest. Mijnheer Reynders en mijnheer De Crem niet. Ik vermoed dat ze in het buitenland waren. In 2020 hebben we één dag gedebatteerd, 10 uur minder lang en slechts vier van de 20 regeringsleden hebben het woord gevoerd. Ik heb de indruk dat uw ministers gisteren geen mondmaskers droegen maar een muilband.

Ze hebben gezwegen. En dat was een belangrijk verschil. In 2014 verstopten de ministers en de regeringsleden zich niet achter de rug van de premier, ook de nieuwelingen niet. Als we het hebben over nieuwe politieke cultuur, is dit een heel slechte start geweest. Het Parlement kan erop rekenen, hebt u gezegd, dat de regering zich constructief zal gedragen in interactie met het Parlement. Gelieve daar in de toekomst alle ministers in het volle debat met de Kamer alle ruimte toe te geven.

Er is nog een verschil met 2014. Premier Michel schold geen parlementsleden uit met het verwijt dat ze in een kleutertuin zouden zitten, terwijl u zelf in de fout ging bij de interpretatie van de begrotingstabel. De discussie die zich sedertdien ontsponnen heeft, ook bij mensen die wat dat betreft veel kennis van zaken hebben, toont aan dat als een leerling uit het middelbaar met zo’n begrotingstabel zou komen aanzetten, hij zou buizen. Dit was een onwaardig document.

Als u dus zegt dat deze regering de strijd tegen nepnieuws hoog in het vaandel wil dragen, dan denk ik dat het minder een zaak is van nieuwe wetgeving, maar wel van eigen woordgebruik.

Een tweede punt. Er is gezegd dat men in de regering unisono is over van alles. Dat is logisch want het ging over goed klinkende maar holle woordenbreierij. Verpakking met roze strikjes rond. U strooit met geld: elke achterban van uw coalitiepartijen krijgt wat wils. Maar u maakt geen keuzes inzake prioriteiten en dat is het punt natuurlijk. U doet alsof er geen beperking is aan het geld dat u daarbij ter beschikking staat. Kiezen is verliezen. In dit geval is kiezen de eenheid in uw regering verliezen. Daarom maakt u geen keuzes.

Drie. De rekening. U hebt hier gisteren bij uw slottoespraak gezegd: vanwaar de nervositeit wanneer het over dat thema gaat? Het zijn toch alleen degenen met de grootste draagkracht die de rekening zullen betalen? Dat is ook een mooie uitvinding, want iedereen denkt dan: dat is toch wel rechtvaardig. Alleen is het probleem dat u niet genoemd hebt wie volgens u die grootste draagkracht heeft. U hebt daarover gezwegen. En dus voelt iedereen die werkt, spaart en onderneemt zich een mogelijk doelwit van uw strooptocht naar geld. Dat maakt die mensen nerveus. Had u gisteren gezegd waar u het geld zou halen, dan zouden vele Vlamingen nu misschien iets geruster slapen. Of juist niet. En dat is de reden waarom u daarop geen antwoord hebt gegeven.

Wat me trouwens opviel – dat is geen detail – ik citeer u bijna: we beleven een uitzonderlijk moment en dat zijn natuurlijk de corona-omstandigheden. Is het dan onlogisch, hebt u gezegd, dat diegene met de grootste draagkracht een uitzonderlijke stap zetten? Wilt u daarmee zeggen dat u geen fiscale maatregelen neemt maar eenmalige maatregelen wanneer dat uitzonderlijk is? We gaan u aan die woorden houden.

Vier. Wanneer het gaat over de organisatie van het land, een kernprobleem waar u eigenlijk liever aan voorbijgaat, dan viel het woord taboes. U zei dat u geen taboes hebt, maar die hebt u wel. U hebt het taboe dat België heet. U wenst geen stappen te zetten om dat uitgeleefde model te veranderen. U sprak over eenrichtingsverkeer en wees daarmee naar onze fractie en onze partij. Wel, als wij aan eenrichtingsverkeer doen, dan draait u rondjes. Onze oplossingen gaan tenminste ergens naartoe. U keert weer naar het startpunt.

En, ten slotte, en dat is het thema van vandaag: de vertrouwenskwestie. U hebt gezegd dat we het conflict niet kunstmatig mogen voeden. Dat is ook weer zo’n zin waar niemand tegen zal zijn. Wie zou het conflict kunstmatig willen voeden? Politiek moet gaan over het tonen van goede wil. Premier, politiek gaat ook, en wellicht toch in eerste instantie, over keuzes maken. En verschillen, in tegenstelling tot de indruk die u gisteren wekte, zijn niet oppervlakkig en niet per definitie gebaseerd op misverstanden.

Aangezien u geen keuzes maakt, bedrijft u geen politiek. U vraagt daarom blind vertrouwen in de poppetjes. Ik kon eerlijk gezegd mijn oren niet geloven toen ik u gisteren hoorde verklaren – het ging over ontwikkelingssamenwerking, maar het was symbolisch voor uw toespraak – ik citeer: de discussie over de inhoud wil ik samenvatten in het uitspreken van mijn volste vertrouwen in minister Kitir. Dat is eigenlijk voldoende voor mij. Einde citaat.

Nu, alle sympathie voor mevrouw Kitir en los van de persoon, want u bedoelde eigenlijk elke minister. U hebt dat duidelijk gezegd. U hebt eigenlijk een beetje denigrerend over uw regeringsleden gedaan. U hebt gezegd, wanneer het over de inhoud gaat, vraag ik u gewoon vertrouwen in de persoon.

Wij kunnen op die manier uw beleid niet beoordelen. Want zo maakt u van politiek een sprookje dat verteld wordt net voor het slapen. Wellicht het sprookje “Sneeuwwitje en de zeven dwergen”. Een vertrouwensstemming, en die ligt vandaag op tafel, moet over inhoud gaan, niet over mijn graad van sympathie voor de ene of de andere minister of staatssecretaris. Dat ligt hier niet op tafel. Op basis daarvan kan ik mij niet over uw club uitspreken. De paars-groene draad door uw hele betoog is samen te vatten met de zin: wij glimlachen naar u met een Colgate-smile en u zal later wel ontdekken wat daarachter schuilgaat. Dat volstaat niet voor ons, premier. Een vertrouwensstemming moet over inhoud gaan. En zolang u de inhoud blijft verstoppen achter holle slogans en blind vertrouwen vraagt – eigenlijk een sympathy vote organiseert –, kunnen wij zelfs bijna technisch u dat vertrouwen niet geven, want eigenlijk weten we niet waarover het gaat. Waar we wel enige indicaties over hebben, is dan nog eens een inhoud die ons absoluut niet past en de meerderheid van de Vlaamse kiezers evenmin, denk ik. Wij zullen u dat vertrouwen dat ook niet geven.

Le président: Alors, je peux maintenant passer la parole au collègue Gilles Vanden Burre, pour le groupe Ecolo-Groen.

Ik deel u gewoon mee dat er nog zestien stemkaarten aan het onthaal zouden liggen. Ik weet niet welke collega’s hier aanwezig die kaart nog niet hebben, maar die kaart hebt u straks wel nodig als u uw stem wil uitbrengen.

Collega Vanden Burre heeft het woord.

01.02 Gilles Vanden Burre (Ecolo-Groen): Monsieur le président, Monsieur le premier ministre, mesdames et messieurs les ministres, chers collègues, après de longs débats, nous vous avons confirmé, tôt ce matin ou tard hier soir, cela dépend comment on voit les choses, que nous, notre groupe, nous vous accorderons notre confiance, avec beaucoup d’espoir et de motivation.

Avec l’espoir d’enclencher une transition écologique juste et ambitieuse sans laisser personne au bord du chemin; avec l’espoir de changer radicalement le ton et la manière de faire de la politique, de manière apaisée, de manière rassembleuse, en mettant ces valeurs en avant, en allant au fond des débats, mais avec respect, sans antagonisme, sans stigmatiser, et je ne peux m’empêcher, à ce niveau-là, de faire référence au discours passionné de mon collègue Kristof Calvo hier, qui a vraiment montré la voie en la matière; avec l’espoir aussi que l’ensemble de nos concitoyens et de nos concitoyennes se sentent représentés par ce gouvernement, quel que soit leur lieu de résidence, quelles que soient leurs convictions politiques, quelle que soit leur langue maternelle ou quelle que soit leur couleur de peau; avec l’espoir, enfin, que nous puissions nous retrouver, dans quelques années, et constater que nous avons réussi à réenchanter la politique, mais par des actes concrets qui clairement auront amélioré le quotidien, la vie quotidienne, de nos concitoyens.

01.03 Ahmed Laaouej (PS): Monsieur le président, chers collègues, je vous l’ai dit hier, je vous le redis aujourd’hui, le groupe socialiste vous apportera sa confiance.

Un accord de gouvernement équilibré, ambitieux, mais surtout un accord de gouvernement qui redonne un cap et un espoir au pays et à sa population. Un accord de gouvernement balisé d’axes très forts: des soins de santé refinancés, une sécurité sociale renforcée, des pensions revalorisées et en particulier les pensions les plus basses qui seront augmentées, un plan de relance ambitieux et surtout le respect de la dignité humaine et des valeurs démocratiques comme ciment de la nouvelle majorité.

Alors oui, monsieur le premier ministre, vous l’avez dit hier et vous avez raison: vous avez autour de vous suffisamment de compétences, suffisamment de personnes de qualité pour réussir ce projet. Un projet nouveau, un projet qui restaurera la cohésion dans notre pays, qui s’appuiera sur des valeurs – parce qu’aujourd’hui, ce dont la population a besoin, c’est qu’on réponde à ses attentes. Ces attentes sont sociales, ces attentes sont légitimes et il nous faudra tous ensemble être à la hauteur de ces attentes et de ces enjeux. Alors, monsieur le premier ministre, je vous lance aussi un appel, n’hésitez jamais à vous appuyer sur le Parlement chaque fois qu’il vous semblera que c’est nécessaire, chaque fois qu’il vous semblera que l’appui de la démocratie parlementaire vous permettra de réussir vos projets.

Bonne chance à tous, bon travail et puis surtout avanti!

01.04 Barbara Pas (VB): Mijnheer de voorzitter, collega’s, leden van de kroostrijke regering, mijnheer de eerste minister, u zei gisteren in uw repliek dat u de essentie van dit akkoord miste in de bijna zeventien uur durende bespreking ervan. Dat is niet verwonderlijk: er is geen essentie in uw akkoord. Om er toch maar bij te mogen zijn, hebben zeven partijtjes zo veel water in de wijn gedaan dat zelfs Christus er niks drinkbaars meer kan van maken. Het is een samenraapsel van trofeetjes, trofeetjes die niet veel voorstellen, het zijn eigenlijk tombolaprijzen die je zelfs achteraf niet meer op een rommelmarkt kan verkopen, maar goed, het zijn trofeetjes: voor elke partij iets, maar niets voor de toekomst, omzeggens niks voor de kiezer. En ook niks concreets: wollige algemeenheden, vaagheden, onduidelijkheden, tegenstrijdigheden.

We weten nu dat die solidariteitstaks er gaat komen. Maar u heeft werkelijk nog geen flauw idee hoe u dat gaat doen. En u heeft ook nog geen flauw idee wie dat zal betalen. Waar je echt naar moet kijken, is de begrotingstabel, zei u gisteren in uw repliek. Ik wil wel, mijnheer de eerste minister, maar die tabel is een soep: soep met lettertjes en cijfertjes. De ene lijn is cumulatief gemaakt, maar de andere niet. Want als alle cijfers in uw tabel cumulatief zouden zijn, dan zouden er al drie jaren van negatieve relance zijn. Uw tabelletje is budgettair gesjoemel. Dat is een voorbode voor geknoei en schone schijn.

Paars lijkt dan ook helemaal terug. Paars was een mooi verpakte ramp. Paars, dat betekende in dit land 27 miljard euro over de balk smijten en dat was toen in een hoogconjunctuur zonder een coronacrisis. We dragen er tot op vandaag nog altijd de gevolgen van. U doet ook aan windowdressing, net zoals toen u. U geeft geld uit dat er niet is, de schuldenberg loopt op en de factuur schuift u door naar de volgende generaties. De uitgaven, die zijn er; daar wordt nu en in de debatten al volop mee geschermd, maar de nodige hervormingen die worden uitgesteld. Zowat alles wordt op de lange baan geschoven met een horizon tot 2030, zodanig dat uw regering er niet eens kan op afgerekend worden. Zo kan de bomma van Conner ook met succes premier spelen. Zoals u zelf in uw repliek zei, is de essentie hoe dit regeerakkoord het leven van de burgers in dit land gaat veranderen. Het zal hun levens veranderen. Ze zullen het heel hard te verduren krijgen en vooral veel moeten betalen. De dringende, nodige en voor de kiezer gevraagde ommekeer inzake staatsstructuur, veiligheid, migratie, belastingdruk, noem maar op, het gaat er met deze Vivaldicoalitie niet komen. De koerswijziging komt er niet. Uw regeerakkoord is niet meer dan het verschuiven van het meubilair op de Titanic. En ieder zijn prioriteiten... terwijl u prioriteit legt bij het bereiken van een genderevenwicht bij het verdelen van de regeringspostjes, bent u het evenwicht tussen het regeerakkoord en de wil van de kiezer helemaal vergeten.

Mijnheer de eerste minister: respect, democratie en vertrouwen.

Dat waren drie klemtonen uit uw regeringsverklaring, drie kernwoorden waar u de nadruk op legt. U rekent dus op respect, en dat terwijl deze regering zelf geen greintje respect heeft gehad voor de kiezer. Uw mateke en regeringspartner Conner Rousseau zegt vandaag nog in een interview dat hij het erg leuk vindt dat Vlaams Belang en N-VA uitgeschakeld zijn. De voorzitter van een minipartijtje vindt het dus leuk, tof, fijn dat bijna twee miljoen kiezers in het gezicht wordt gespuwd. Mijnheer de eerste minister, naast respect heeft u de mond vol over democratie, maar uw regering – dat weet elk zinnig mens – heeft in Vlaanderen geen democratische legitimiteit.

U had het ook nog over vertrouwen. Het was bijna aandoenlijk hoe u gisteren het volle vertrouwen betuigde in uw ministers. Uw ploeg heeft alvast een heel stevig bindmiddel, een grote angst voor de democratie in de praktijk, een grote angst voor verkiezingen. U zei dat er binnen uw regering naar elkaar geluisterd wordt. Het zou er verdorie nog maar aan moeten mankeren! Was dat dan met al die Open Vld-regeringen de voorbije twintig jaar niet het geval misschien? Ik gun u die gezellige theekransjes als ministerraden. Maar het is doodjammer, doodjammer, eigenlijk wraakroepend dat er hier wel onderling naar elkaar geluisterd wordt, maar dat er niet naar de kiezer werd geluisterd.

Dat is het verschil tussen u en mij, tussen onze beide partijen, tussen het Vlaams Belang en uw regering. Wij luisteren naar de bevolking. Wij luisteren naar signalen van de kiezers. U zal in ons dan ook de oppositiepartij bij uitstek vinden, ook al wenste u van die kiezer niets te horen. Wij zullen hem en haar ten gehore brengen, dag na dag en vanaf vandaag, wees gerust!

Mijnheer de eerste minister, u vraagt ons naar het vertrouwen, terwijl u niet eens het vertrouwen van de bevolking geniet. De laatste peilingen hierover konden we gisteren in de krant lezen. Uw vraag naar vertrouwen is eigenlijk de meest eenvoudige vraag die ik ooit al in het Parlement heb moeten beantwoorden. U krijgt het niet. U krijgt het niet eens van de Vlaamse bevolking en dan krijgt u het logischerwijze ook niet van het Vlaams Belang.

Zoals uw geschreven en gesproken boodschappen de voorbije dagen barstten van de positiviteit, zou ik ook op mijn beurt positief willen eindigen, mijnheer de eerste minister. Ik heb gisteravond een vicepremier van u in de tv-studio’s horen verkondigen dat deze regering de laatste kans is, de laatste kans is voor België als land.

Wel, mijnheer de eerste minister, dat stemt mij en zeer velen met mij bijzonder positief. Ik beschouw Vivaldi als het weliswaar nog even rekken van het lijden, nodeloos, wat therapeutische hardnekkigheid. Maar hierna, hierna is het met België gedaan. Geen avanti maar finito. Dan kunnen we eindelijk met Vlaanderen en Wallonië vooruit!

01.05 Benoît Piedboeuf (MR): Monsieur le président, dans un État démocratique, c’est la majorité qui fait le gouvernement, ce n’est pas l’unanimité – ça, c’est dans les pays totalitaires. Donc, ne pas écouter une partie de la population, effectivement, quand on a une majorité, on n’est pas à 100 %, mais bon...

Moi, je vois dans ce gouvernement de la jeunesse, de l’expérience, de la qualité aussi, et de la diversité. Il y a de la diversité dans le gouvernement, il y a de la diversité aussi dans nos groupes. On s’est opposé, dans le passé, sur certains thèmes – sur la fiscalité, sur les soins de santé –, on a débattu, on a des vues, des visions qui se rapprochent, sur d’autres, nos points de vue sont éloignés. Nous allons devoir faire la synthèse entre nous, nous allons confronter, et nous allons trouver – sur la fiscalité, certainement, sur le statut des artistes, sur la sécurité sociale...

Quand j’ai commencé ma carrière, en 1989, un vieux PSC m’a dit: Du choc des idées jaillit la lumière. Je me suis dit, tiens qu’est-ce qu’il veut dire? Puis, tout au long de mon parcours, je me suis rendu compte que c’était vrai: c’est en confrontant les idées, en articulant les idées, qu’on finit par trouver les chemins.

Je suis sûr que notre majorité, qui ne représente pas 100 % de la population, certes, mais qui représente la majorité de la population, va trouver les chemins pour un programme que nous avons libellé comme étant libéral (je commence par-là), social et durable. C’est la synthèse de ce qu’il faut aujourd’hui pour mener le chemin vers demain.

Donc, mesdames et messieurs du gouvernement, dans votre diversité, dans votre jeunesse, dans votre expérience, vous allez recevoir toute la confiance du Mouvement Réformateur.

01.06 Servais Verherstraeten (CD&V): Mijnheer de voorzitter, mijnheer de eerste minister, collega’s, gisteren hebben we een voorspelbaar debat gehad waar er terecht – en zo hoort het ook in een democratie – kritiek kwam van de oppositie en verdediging kwam van een eensgezinde meerderheid.

Voor de Vlaamse christendemocraten is het belangrijk dat een regeerakkoord een antwoord geeft op noden van de mensen, op de noden van datgene wat er leeft in de Dorpsstraat. Gisteren viel hier tijdens het debat het woord ‘studiebureau’. Ik hoorde vandaag, vanochtend, van een internationaal gerenommeerd studiebureau dat maandelijks bestudeert wat er bij de mensen leeft overal in de wereld en ook in ons land... En dat wisselt. Wat zijn de meeste zorgen van de Belgen volgens dat bureau in de maand juli, het meest recente cijfer? Ik som ze op: sociale ongelijkheid, armoede, uiteraard coronacrisis en gezondheidszorg, belastingen, werkloosheid, criminaliteit, klimaat en migratie. Als ik de resultaten van dat onderzoeksbureau vergelijk met de inhoud van het regeerakkoord, dan zeg ik: dit regeerakkoord legt de juiste prioriteiten.

Dit regeerakkoord geeft evenwichtige antwoorden door stappen vooruit te zetten en niet door tabula rasa te maken met beleid van de vorige regeringen, maar wel door te zorgen dat iedereen mee is, door de gezondheidszorg te versterken, door de financiering van de sociale zekerheid te garanderen, door de koopkracht van de mensen te versterken en armoede tegen te gaan. Een laatste cijfer van de Nationale Bank: 20 % van onze huishoudens heeft in deze gezondheidscrisis een inkomensverlies geleden van meer dan 10 %. 44 % van onze huishoudens, bijna de helft, heeft maar een spaarbuffer van minder dan drie maanden.

Jobs creëren door ondernemers een duwtje in de rug te geven. Fiscaliteit eerlijker maken, investeren in justitie en veiligheid, een kordaat en humaan migratiebeleid en een nieuwe hervorming van de staatsstructuur voorbereiden. Collega’s, door dit akkoord komt er een einde aan een politieke impasse en ja, mijnheer de eerste minister, wij hadden twijfels. Wij hadden twijfels omdat we aanvankelijk een andere meerderheid voor ogen hadden. Maar als je twijfelt, denk je na. Als je twijfelt, dan bouw je argumenten op en als je vervolgens van koers verandert, dan doe je dat nadat je de nodige overwegingen hebt gemaakt. En ja, we zijn ook met twijfels aan tafel gekomen. Gaandeweg hebben wij mogen vaststellen dat er tussen de zeven partijen de wil was om samen te werken, dat er tussen de partijen de wil was om rekening te houden met de prioriteiten van elke partij. Daar is niks mis mee. Zo hoort dat in een democratie die versnipperd is en waar coalitiepartners elkaar moeten vinden om een meerderheid te bouwen.

Ik zal een woord gebruiken, mijnheer de eerste minister dat u goed kent. Ik had twijfels, ik heb nagedacht. Ik heb mijn besluit gemaakt. Ik heb er intern in mijn partij voor gevochten. Ik heb met jullie hard onderhandeld, maar ik heb er elke dag meer goesting voor gekregen.

Aan de Vlaamse collega’s van de meerderheid zeg ik één ding: we hebben maar één opdracht en dat is lukken. We we kunnen maar op één manier lukken en dat is door elkaar geen vliegen af te vangen, door elkaar iets te gunnen. We hebben een belangrijke democratische opdracht naar elke Vlaming, elke Vlaming.

En aan de Franstalige collega’s van de meerderheid zeg ik: wij zullen empathie tonen voor datgene wat bij u leeft. Dat is in een meerderheid uiterst belangrijk. Help ook met diezelfde openheid van geest alle Vlamingen te bewijzen dat dit land werkt, dat dit land een schitterende toekomst heeft. In die zin verzoek ik daarvoor empathie te tonen. Collega’s, een sterk Vlaanderen in een bestuurbaar land is voor ons geen taboe.

Mijnheer de eerste minister, ik rond af. U hebt een ploeg met een mix van ervaring en nieuw talent. Ik wens jullie allen een goede vaart.

De voorzitter: Iets over uw tijd, collega Verherstraeten, maar dat van die goesting heb ik onthouden.

01.07 Raoul Hedebouw (PVDA-PTB): Mijnheer de eerste minister, gisteren heeft u gezegd dat er nood was aan een verbindend verhaal. Ik ben akkoord: er moet een verbindend verhaal kunnen verteld worden in ons land. Het probleem is dat onze maatschappij niet verbindend is.

Beste collega’s, iemand die bij Colruyt werkt, weet je hoeveel die verdient? 13 euro per uur, 13 euro per uur! En hoeveel fortuin heeft meneer Jef Colruyt? 3,2 miljard euro. 3,2 miljard euro en tijdens de coronacrisis 20 % meer omzet.

In ons land gingen er in 2010 92 000 mensen naar de voedselbank. Hoeveel is dat vandaag?

Combien de personnes sont aujourd’hui aux banques alimentaires? 195 000 personnes aux banques alimentaires, 100 000 personnes de plus. Dans le même laps de temps, la Belgique est passé de un à trente milliardaires en euros. Alors arrêtez! Arrêtez de nous parler d’une histoire qui va lier tout le monde, si nous ne prenons pas des mesures politiques fortes pour rétablir de la justice sociale dans notre pays.

Et là, je dois vous avouer, chers collègues, que je suis un peu déçu des mesures qui sont prises. Hier, nous avons abordé des questions importantes pour la campagne électorale, comme la question de la pension à 67 ans. Plusieurs partis, dont le parti socialiste avec M. Di Rupo, avaient dit: nous ne monterons dans un gouvernement qu’à une seule condition, sine qua non, c’est que nous ramenions la pension de 67 à 65 ans.

Hetzelfde bij de sp.a. Het is een breekpunt, een breekpunt, om in de regering te stappen. Waarom, beste kameraden, hebben jullie zo’n belangrijk punt laten vallen? Mensen zijn moegewerkt. Mensen moeten doorwerken en er is geen enkele logica om de mensen tot 67 jaar te laten werken. Voor ons is het duidelijk als linkse partij: een breekpunt is een breekpunt. Er had moeten gevochten worden om de pensioenleeftijd terug naar 65 jaar te brengen, collega’s.

1.500 euro netto voor een pensioen. Daar hebben wij voor gevochten, toen onze voorzitter, Peter Mertens, vier jaar geleden op ManiFiesta, ons nationaal feest, een campagne gelanceerd heeft om het pensioen op 1.500 euro netto te brengen.

Vier jaar later, 180.000 burgers hebben ons initiatief medeondertekend om die strijd verder te voeren, dus waren wij blij toen wij hoorden: "het is 1.500 euro netto". Maar wat blijkt, beste collega’s. Het is geen netto, het is bruto.

Calculons ensemble! Il faut arrêter de se moquer des gens, on va calculer ensemble. Vous avez déjà un accord pour une pension à 1 580 euros brut, aucun parti ne remet ce chiffre-là en cause. On va calculer le net ensemble: ça fait combien? 1 450 euros net.

Prenons l’inflation, pour dans cinq ans. On va prendre 1,5 %, projection du Bureau du Plan – je suis gentil, parce que la Banque centrale européenne, elle, vise les 2 %. Mais on va arrondir à 1,5 %, parce qu’il ne faut pas exagérer. 1,5 %, vous comptez, on arrive à combien en équivalent pouvoir d’achat? À 1 365 euros. 1 365 euros en 2024. Aujourd’hui, la pension minimale s’élève à combien? À 1 291 euros. Donc, en cinq ans, il y aurait une augmentation de 74 euros sur les pensions minimales, c’est-à-dire 5 % d’augmentation.

Quand j’entends aujourd’hui des partis qui vont défendre devant la population qu’il y aura des augmentations de 20 %, ce sont des mensonges.

Alors, que vous n’ayez pas réussi à obtenir tous les acquis, je peux le comprendre. Mais la gauche, elle a besoin de clarté. La gauche, elle a besoin de vérités pour savoir comment mobiliser, pour savoir comment aller chercher des victoires, et non pas lancer de la poudre aux yeux des gens, parce que 74 euros ou 200 euros, c’est une grande différence pour les pensionnés de ce pays.

Troisième sujet d’actualité que le PTB a inscrit dans le débat politique, qu’il a mis sur la table, parce que nous menons campagne et que nous dominons cette vie politique, que nous pouvons imposer les sujets à débattre: l’impôt sur la fortune. Depuis 30 ans on en discute.

We waren ook blij met de PVDA: eindelijk een vermogensbelasting! Ze gaat er komen! Dertig jaar lang wordt er al over gesproken.

Qu'est ce que je lis ce matin en une du journal Le Soir? Monsieur Magnette nous annonce un impôt sur la fortune en 2021. Ouais, on est content! Mais je me promène dans la même librairie et j'achète L’Echo... et qu'est ce que je lis dans L’Echo? Qu’un effort symbolique sera demandé aux plus riches... De qui se moque-t-on? L’article budgétaire, c'est 300 millions d'euros. 300 millions d'euros! Certains parlent même de 200 millions. Le pourcent de la population le plus riche de notre pays a un patrimoine de 500 milliards d'euros. Cela veut dire que le rendement de cette fameuse taxe sur les grosses fortunes sera de 0,06 %.

Chers amis, chers collègues, chers camarades, il faut arrêter de se moquer des gens. Nous ne voulons pas de symboles. Nous voulons une vraie alternative budgétaire. Nous avons notre proposition, la taxe des millionnaires, ou la proposition du PS, qui est évaluée à 2,4 milliards d'euros, parce que nous pensons que le peuple, que les travailleurs n'ont pas besoin de symboles, mais qu’ils ont besoin d'une alternative budgétaire. Ils ont besoin de 7 à 8 milliards d'euros, qu’ils veulent voir investis dans les services sociaux, dans les soins de santé, dans la politique sociale. Il faut une alternative et c'est clairement l'impôt sur la fortune qui est la solution, chers amis, chers collègues, chers camarades.

Gisteren hebben we gans de dag een beetje gezocht: wat was die vermogensbelasting? Er was het grote debat, en vandaag is er een andere krant, De Standaard om ze niet te noemen, met een interview van mijnheer Magnette, met de vraag: wat is dan die vermogensbelasting? Wat antwoordt mijnheer Magnette op bladzijde 13? "We vragen een bijdrage van de hoogste vermogens, niet op transacties. Maar voor meer uitleg zal u bij de minister van Financiën moeten aankloppen".

Dat komt goed van pas want De Standaard had een keigeniaal idee op bladzijde 15: interview met de voorzitter van de partij die de minister van Financiën levert, mijnheer Joachim Coens. Dus die geniale journalisten van De Standaard stellen die vragen: mijnheer Joachim Coens, komt er nu een miljonairstaks, een heffing? Want mijnheer Magnette had gezegd dat men bij de minister van Financiën uitleg moest vragen. Wat antwoordt mijnheer Joachim Coens van de CD&V? "Over de bijdrage van personen met de grootste draagkracht is niks afgesproken". (Lichte hilariteit in de zaal)

Collega’s, kunt u zo voortdoen? Dat is toch niet serieus voor de mensen thuis!

C’est pas sérieux, c’est pas sérieux, c’est vraiment se moquer des gens, c’est prendre des trophées: vraiment, on ne peut pas accepter ça. Arrêtez de mentir aux gens, c’est ça qu’il faut leur dire. Alors, c’est des trophées de gauche pour pouvoir essayer de vendre une politique de continuité de la Suédoise. Vous allez continuer dans toutes ces réformes.

Alors, je vais dire clairement aux gens qui ont voté pour nous et à l’ensemble du peuple: voilà notre stratégie pour les années à venir parce qu’il y aura trois blocs.

Le bloc de la Vivaldi, qui va continuer la politique de l’austérité, la politique de la Suédoise, la politique de la flexibilité, ça, on connaît votre programme.

L’autre bloc...het blok van de separatisten, het blok van de haat, van de verdeel-en-heerspolitiek, van degenen die zeggen: naar beneden stampen, naar beneden, naar de Walen, naar de Vlamingen, naar de doppers, naar de werklozen, naar de migranten.

En dan heb je ons, de linkse oppositie. (Hilariteit in de zaal)

Ja, jullie zijn nerveus, ja, dat hebben we gezien! Links zijn we fier in de oppositie! Wij gaan door met wat we al vijf jaar lang gedaan hebben, de linkse oppositie van de solidariteit. Ja, ik weet dat dat een probleem is voor de N-VA, u zal dat zien, u zal nog wat meemaken met onze linkse oppositie! U zal zien wat onze concrete manier is om oppositie te voeren. Welke is dat? Dat is zoals met de wittewoedesector, het wittewoedefonds. Dat is onze manier van doen: met een amendement afkomen van 400 miljoen euro. En de strijd met het middenveld, met de vakbonden, met al die betogers op straat, met al die mensen in de zorgsector gaat verder. Samen zullen we iets doen.

Ik zeg het tegen al die mensen: wij gaan verder doen, drie of vier jaar lang om zo’n oppositie uit te bouwen, zo’n oppositie als die van de PVDA, die de turteltaks heeft afgeschoten. Hoe hebben we dat gedaan? Met tienduizenden handtekeningen. Dat is onze manier van oppositie voeren, met het volk samen.

Le président: Vous devez conclure.

01.08 Raoul Hedebouw (PVDA-PTB): Mijnheer de voorzitter, Onze pensioenen natuurlijk! 1.500 netto, wij gaan hiermee door! 180 000 mensen hebben getekend. Ik zeg het hier voor het halfrond: de PVDA vraagt dat ons burgerinitiatief voor 1.500 euro netto zo vlug mogelijk in het Parlement bediscussieerd wordt. Dat moet besproken worden in het Parlement.

Et donc, je clôturerai ici.

À partir de ce discours, évidemment, je ne vous étonnerai pas en disant que le PTB-PVDA ne vous donnera pas la confiance pour le gouvernement à venir, mais chaque proposition constructive, chaque proposition positive, on la soutiendra pour le bienfait de travailleurs et pour le bienfait des travailleuses de ce pays.

01.09 Egbert Lachaert (Open Vld): Mijnheer de eerste minister, voorzitter, collega’s, we hebben natuurlijk een heel debat gehad de afgelopen nacht. Ik heb mijnheer De Roover zich daarnet horen beklagen dat het niet mogelijk was thematisch nog tussen te komen. Dat had natuurlijk ook een beetje te maken met de houding van sommige van die fractieleden die als, iemand hier stond, allerlei vragen thematisch ook stelden, waardoor het toch nogal laat werd gisterenavond. Ik heb er zelf drie uur gestaan om allerlei zaken te beantwoorden en het was toch niet zo evident om op die manier vooruitgang te boeken.

Mijnheer de voorzitter, collega’s, ik moet zeggen: tot ik mijnheer Hedebouw daarnet hoorde, was eigenlijk mijn conclusie dat de oppositie tot nu toe vrij inspiratieloos opgetreden is de afgelopen 24 uur. We hebben een oppositie die aan de ene kant zegt: dit is de verderzetting van Zweeds beleid en dat is wat collega Raoul Hedebouw daarnet zei, want er zijn allerlei zaken die onder het Zweedse beleid gebeurd zijn die verdergezet worden. Maar mijnheer Hedebouw, u staat ook voor een sociaal beleid en dat is wat u zegt, u staat er voor de gewone werkmens die ook zijn boterham wil verdienen, die een degelijke job wil hebben. Mijnheer Hedebouw, dergelijke jobs komen niet uit de lucht vallen, dergelijke jobs en sociale voorzieningen en sociaal recht, dat ontstaat door mensen die ondernemen en die ondernemingen starten in ons land, die de zuurstof krijgen om dat te doen, die de vrijheid voor dat ondernemerschap krijgen en dat is iets wat u bestrijdt, actief bestrijdt. Dat zijn diegenen die ervoor zorgen dat de mensen waar u zegt voor te pleiten, dat die een job hebben, dat die werk hebben, dat we inkomsten hebben en dat wij zo een sociale zekerheid kunnen betalen. Uw model leidt tot een rechtstreekse armoede in ons land, terwijl anderen in deze ploeg voor welvaart en sociale vooruitgang staan.

Aan de andere kant hebben we een andere oppositie en die zegt iets totaal anders dan mijnheer Hedebouw. Die zegt: ja, dit is een paars-groen project en daar maken we de CD&V een beetje zenuwachtig mee. Ik heb niet veel zenuwachtigheid gezien bij mijnheer Verherstraeten die altijd maar meer goesting gekregen heeft. Een paars-groen project zonder Vlaamse meerderheid. Ja, geen Vlaamse meerderheid, de democratische regels, collega’s, zijn wat ze zijn. Als u een alternatief heeft, maak er dan één, zoek partners om een regering te vormen. Als u daar niet in slaagt, stop dan met kritiek te geven op diegenen die er wel in slagen om een coalitie te maken.

Collega’s, een oppositie die zegt dat deze regering de belastingen zal verhogen maar tegelijk zelf een document online zet en een beleidstekst schrijft waarin ze een vermogenswinstbelasting wilde invoeren voor 4 miljard euro op iedereen die in Vlaanderen werkt, spaart en onderneemt, heeft geen enkele geloofwaardigheid.

Een oppositie die pleit voor arbeidsmarkthervormingen en zelf een tekst online zet waar één zin in staat over arbeidsmarkthervormingen, heeft geen recht van spreken over deze ploeg die vooruitgang wil boeken op de arbeidsmarkt.

Mijnheer de premier, u moet zich daar niets van aantrekken. Wij zullen in het parlement strijden om uw ploeg die divers is, die goed samengesteld is met bekwame mannen en vrouwen. Wij zullen die met hand en tand verdedigen in het Parlement en we hebben het volle vertrouwen dat uw regering zal doen wat nodig is in dit land.

Dit land zit als vele andere landen in een volle volksgezondheidscrisis en nu moeten mensen echt voelen dat de politiek het land terug in handen neemt. Vertrouwen geven. Goed communiceren, zorgen dat die tweede lockdown er niet komt, zorgen voor de mensen die het moeilijk hebben en zorgen dat mensen van wie de gezondheid in het gedrang komt geholpen worden waar zij geholpen moeten worden.

Dit regeerakkoord is een breed centrumakkoord waar veel burgers zich in kunnen herkennen en ja, het vertrouwen in de politiek zal terug opgebouwd moeten worden. Na twee jaar stilstand is dat ook niet onlogisch. Dat zal de uitdaging zijn van deze ploeg. Als ik de samenwerking heb gezien de laatste 48 uur, hoe iedereen hier het woord gevoerd heeft in deze ploeg, hoe men voor elkaar gevochten heeft, elkaars symbolen gerespecteerd heeft, elkaars gevoeligheden gerespecteerd heeft, constructief met elkaar werkt, denk ik dat we op die manier, collega’s, het vertrouwen in de politiek zullen herstellen.

Alexander, mijn goede vriend. Wij lopen al de hele tijd ons pad samen en ik ken jou heel goed. Ik weet wat jouw capaciteiten zijn om een team en een ploeg rond jou te bouwen en die goed te laten samenwerken, om iedereen daarbij te respecteren. Met deze diverse ploeg gaan we mooie jaren tegemoet en onze fractie zal met heel veel overtuiging straks het vertrouwen geven aan jouw regering. Succes!

01.10 Melissa Depraetere (sp.a): Collega's, we staan voor een heel belangrijke stemming: na 21 maanden krijgt ons land eindelijk weer een volwaardige regering. Het was de hoogste tijd, want we staan voor een grote gezondheidscrisis, we zitten er middenin. We staan voor een grote economische crisis, en ook het vertrouwen in ons land en de politiek heeft dringend nood aan herstel.

Deze vertrouwensstemming is niet alleen het eindpunt van een lange periode van politieke stilstand. Het is vooral ook een nieuwe start, omdat het werk nu pas begint. De uitdagingen zijn groot maar onze fractie heeft er het volste vertrouwen in. We hebben vertrouwen in het regeerakkoord en in de ploeg die hier voor ons zit. Vooral omdat deze ploeg ook ervoor kiest om te gaan investeren. Investeren in gezondheidszorg, in jobs en in pensioenen. Investeren in meer veiligheid, in een gezonde planeet, in mensen en in de toekomst van mensen. Collega's, nu investeren is het enige wat ons land echt vooruit zal helpen om Corona te overwinnen, om de economische crisis te bestrijden en om een nieuwe toekomst op te bouwen. De nieuwe regeringsploeg kiest er ook voor om te investeren in het vertrouwen in de politiek door resultaten te boeken, door concrete oplossingen voor de dagelijkse zorgen van mensen voor te stellen en door respect, collegialiteit en samenwerking. Dat is belangrijk.

Ja, het is een diverse regering met zeven partijen. Maar tijdens het debat gisteren voelde ik vooral de vaste wil vanuit de regering, vanuit de meerderheidspartijen, om samen aan de kar te trekken. Elk met onze accenten maar wel mét elkaar en niet tégen elkaar.

Collega's, de sp.a-fractie zal zo dadelijk met veel overtuiging voorstemmen. Voor de keuze om fors te investeren in sociaal beleid, voor de keuze om fors te investeren in veiligheid en voor de keuze om fors te investeren in een gezonde planeet, want alleen zo kan ons land vooruit.

01.11 Catherine Fonck (cdH): Monsieur le président, monsieur le premier ministre, mesdames, messieurs les ministres, chers collègues, les débats d'hier nous ont permis de confirmer que votre accord de gouvernement comporte de bonnes intentions, mais aussi beaucoup de nébuleuses derrière lesquelles se cache le meilleur comme le pire. La Vivaldi porte décidément bien son nom. On y trouve les quatre saisons, avec les promesses du printemps, de l'été, mais aussi le froid parfois glacial de l'automne et de l'hiver. Devant toutes ces nébuleuses, seul l'avenir nous dira ce qu'il en sera.

Depuis l'opposition, nous jouerons un rôle d'aiguillon. Nous soutiendrons les projets que nous portons nous-mêmes. Nous ferons également tout pour faire avancer un projet de société plus équitable, plus inclusif, qui soutienne ceux qui s'engagent, ceux qui entreprennent, que ce soit professionnellement ou bénévolement. Un projet qui mise sur la solidarité et sur la responsabilité.

Nous serons aussi sans concession, chaque fois que votre gouvernement tentera d'enrober la réalité, parce que, soyons honnêtes, ces derniers jours nous laissent perplexes. On a entendu les formateurs, les négociateurs, certains ministres s'exprimer dans les médias sur une augmentation de pension minimum de 284 euros nets ou pas, sur des taxes en plus, oui mais non, sur l'accès des inspecteurs des finances au compte bancaire de tous les citoyens ou pas... Ce ne sont que quelques exemples. Mettez-vous deux minutes à la place des citoyens qui vous entendent, qui vous croient, mais qui risquent de déchanter.

Ne l'oubliez pas, la confiance, elle se gagne en gouttes, mais elle se perd en litres.

En tant qu’hommes et femmes politiques, nous avons un devoir, un devoir d'exemplarité, de droiture, d'honnêteté. Après tous ces mois de petits jeux politiques affligeants, il est grand temps d'avoir un gouvernement, raison pour laquelle nous nous abstiendrons aujourd'hui lors du vote de confiance. Nous vous laissons le bénéfice du doute, même si tout reste à faire. Votre gouvernement doit s'engager pour tous les Belges. Les citoyens belges attendent deux choses des politiques. D'abord, qu’ils agissent d’une manière cohérente, efficace, ambitieuse, mais ensuite qu’ils aient un discours-vérité. Ce discours-vérité, c'est à cela que vous devez aujourd'hui vous atteler.

Je terminerai en citant une grande dame, cette grande dame de la Cour suprême des États-Unis qu’était Ruth Bader Ginsburg. Elle disait: "Fight for the things that you care about, but do it in a way that will lead others to join you!". C'est à cela que doivent s'atteler les politiques, tous les politiques. Good luck!

01.12 Sophie Rohonyi (DéFI): Monsieur le président, mesdames et messieurs les ministres, chers collègues, les partis qui ne veulent pas de ce gouvernement, nous ont offert hier soir, cette nuit, un spectacle juste lamentable d’obstruction parlementaire. Ces partis, qui aujourd’hui osent nous donner des leçons de démocratie, finalement, ils nous ont confisqué l’important débat thématique que nous devions avoir sur cette déclaration de politique générale gouvernementale.

Mon parti refuse de participer à cette opposition, tant sur le fond que sur la forme parce que, pour ces partis, seul un gouvernement avec eux-mêmes serait représentatif de la population, seul ce gouvernement aurait une légitimité, seul un gouvernement qui détricoterait notre État Belgique serait légitime. Eh bien non! J’ai un scoop pour vous, chers collègues, pour gouverner un pays, il faut vouloir le faire fonctionner, il faut vouloir le rendre efficace. Et le rendre efficace, oui, parce qu’on tient à ce pays, mais aussi et surtout, parce que nous sommes aujourd’hui, et vous le savez très bien, face à une crise sanitaire, économique et sociale sans précédent, qui appelle des réponses structurelles et qui nous appelle tous et toutes à nos sens des responsabilités. Nos concitoyens et concitoyennes en ont marre des petits jeux politiciens, des injures, des guerres d’égo, des attaques stériles, des simplismes qui les font passer pour des imbéciles. Comme beaucoup de mes jeunes collègues, ici dans l’assemblée, mais aussi au sein de ce gouvernement, je ne me retrouve absolument pas dans cette vieille politique. Cette vieille politique que vous-mêmes les extrêmes, les populistes, critiquez à l’envi, mais dont vous seuls tirez finalement profit.

Nos concitoyens et nos concitoyennes ont énormément souffert de cette crise. Ils souffrent aussi de ce désinvestissement chronique dans nos soins de santé, dans notre police, dans notre justice et dans nos services publics. Ils veulent un vrai plan de relance de notre économie, ils veulent qu’on les aide à garder leur emploi ou leur entreprise, ils veulent vivre dignement des revenus de leur travail, mais aussi après toute une vie de travail au service de la collectivité. Ce que vous avez fait hier, chers collègues de l’extrême droite et de la droite extrême, c’est finalement vous écouter parler parce que vous êtes incapables d’être à l’écoute des vraies préoccupations des habitants de ce pays.

C’est justement pour répondre à ces préoccupations que ce gouvernement doit réussir, et c’est pour cela que nous nous inscrivons dans une logique non pas d’opposition vociférante et destructrice, mais d’opposition constructive. Mon collègue François De Smet a relevé hier les manquements, les incohérences et les imprécisions de cet accord. L’absence de prise en compte des métiers pénibles dans le calcul de la pension malgré votre volonté de récompenser le travail, l’encommissionnement, aussi, de ce fameux et important dossier de l’IVG, malgré votre volonté de faire de la femme l’égale de l’homme, non pas seulement dans la composition d’un gouvernement, mais bien dans ses choix de vie.

J’ajouterais aussi la poursuite des Masterplans de l’ancien ministre de la Justice, malgré votre volonté, là aussi, d’une politique carcérale tournée vers l’avenir et vers la réinsertion. Je pense aussi au maintien des quotas INAMI, malgré la pénurie des médecins que cette crise a mise en lumière et votre volonté d’offrir ce que demande finalement l’ensemble du personnel soignant, à savoir plus de bras. Nous vous le rappellerons, mesdames, messieurs les ministres, autant de fois qu’il le faudra, mais nous le ferons pour tendre vers un mieux, pour veiller à ce que personne ne soit oublié, pour veiller à ce que chacun puisse s’émanciper, puisse être reconnu et respecté.

Ce n’est que comme cela que nous réussirons à rétablir la confiance que vous évoquiez ce jeudi, très justement, monsieur le premier ministre.

Alors, je ne ferai pas durer plus longtemps le suspense, nous nous abstiendrons sur cette déclaration gouvernementale parce qu’elle contient, c’est vrai, des progrès sociaux indéniables: le congé de paternité à 20 jours, la fin de l’enfermement des enfants, une réforme de l’État qui sera enfin basée sur le rationnel et non sur l’identitaire. Mais à côté de cela, il faut quand même être de bon compte, il demeure malheureusement trop de flou, trop d’abstrait, trop d’incertitudes. Nous vous aiderons donc à donner du concret, de la substance à ces belles intentions parce qu’en ces temps difficiles et incertains, je pense que c’est la moindre des choses que nous devons aujourd’hui à nos concitoyens et concitoyennes.

01.13 Jean-Marie Dedecker (ONAFH): Mijnheer de voorzitter, ik heb vannacht om kwart voor twee mijn mening mogen geven, dus ik zal het heel kort maken.

Ik denk dat de regering de afspiegeling zou moeten zijn van de wil van de bevolking, en om de wil van de bevolking te kennen, organiseert men verkiezingen. We hebben verkiezingen voor de vorming van deze regering georganiseerd op 26 mei 2019. Uit die verkiezingen is gebleken dat vijf van die partijen die nu die regeringscoalitie willen vormen een pak rammel gekregen hebben van de kiezer en een gebrek aan vertrouwen. Een pak rammel dat zo groot was voor twee van die partijen – om maar de CD&V en de sp.a niet te noemen – dat ze de grootste waren uit hun geschiedenis. Wat doen de dwergen? De dwergen gaan nu op elkaars schouders staan en ze denken dat ze een reus zijn. Ze hebben 21 kamerzetels verloren. Ze hebben 640 000 kiezers verloren in deze verkiezing. Nu gaan ze allemaal samenhokken om een regering te vormen en de twee grootste partijen in dit land met twee miljoen kiezers uitsluiten.

Mijnheer de premier, ik ben een democraat en als u het vertrouwen van de bevolking niet krijgt, dan zal u ook mijn vertrouwen niet krijgen. Ik stem tegen in deze vertrouwensstemming.

Ik dank u.

Le président: Chers collègues, je crois que nous sommes arrivés à la fin de nos travaux.

Pour ma part, je crois que c'est la première fois qu'on a accueilli un parlement national dans cet hémicycle du Parlement européen. Selon moi, il s'agit ici d'une forme inédite de coopération interparlementaire entre un parlement national et le Parlement européen.

En wat ik zou willen doen is namens de Kamer van volksvertegenwoordigers, namens u allemaal, de voorzitter en het Bureau van het Europees Parlement bedanken omdat ze in die korte tijdspanne toch hun halfrond ter beschikking hebben gesteld.

(Applaudissements nourris)

(Langdurig applaus)

Daarvoor wou ik van u een krachtig applaus vragen, bij dezen. Uiteraard ook aan alle medewerkers van het Europees Parlement en onze eigen medewerkers, die ons naar hier zijn gevolgd. Merci à tous!

Collega's, we kunnen overgaan tot de stemming.

Je mets la motion aux voix.

Ik breng de motie ter stemming.

Début du vote / Begin van de stemming.

Tout le monde a-t-il voté et vérifié son vote? / Heeft iedereen gestemd en zijn stem nagekeken?

Fin du vote / Einde van de stemming.

Résultat du vote / Uitslag van de stemming.

(Vote/stemming 1)
Oui	87	Ja
Non	54	Nee
Abstentions	7	Onthoudingen
Total	148	Totaal

La motion de confiance est adoptée.

De motie van vertrouwen is aangenomen.

(Applaudissements nourris et ovation sur les bancs de la majorité)

(Langdurig applaus en staande ovatie op de banken van de meerderheid)

02 Désignation président de groupe

02 Aanstelling fractievoorzitter

Je viens de recevoir un message du groupe Open Vld m'informant de la désignation de Mme Maggie De Block en qualité de présidente de groupe.

Zonet heb ik van de Open Vld-fractie het bericht ontvangen omtrent de aanstelling van mevrouw Maggie De Block als fractievoorzitter.

03 Adoption de l’ordre du jour

03 Goedkeuring van de agenda

Nous devons procéder à l’approbation de l'ordre du jour de la séance de la semaine prochaine.

Wij moeten overgaan tot de goedkeuring van de agenda voor de vergadering van volgende week.

Pas d’observation? (Non) L’ordre du jour est approuvé.

Geen bezwaar? (Nee) De agenda is goedgekeurd.

La séance est levée. Prochaine séance le jeudi 8 octobre 2020 à 14 h 15.

De vergadering wordt gesloten. Volgende vergadering donderdag 8 oktober 2020 om 14.15 uur.

La séance est levée à 16 h 12.

De vergadering wordt gesloten om 16.12 uur.